Wlasnie!
Jestem zwykla nastolatka z jakimis odchylami zwiazanymi z wiekiem dojrzewania - nienormalne?, a jednak normalne, nie jestem sama... Zjawisko nienormalnosci spotykane dosyc czesto staje sie zjawiskiem normalnosci...
Tak sobie ta moja nienormalnosc tlumacze.
Jak kazda nastolatka, lub tez wiekszosc potrzebuje akceptacji, tylko ja jej potrzebuje troche wiecej, niz troche, duzo wiecej... Niestety, nie otrzymuje jej. Zero, null, nic...
1. Nie zakochiwać się!
2. Nie angażować się!
3. Nie udwać przestraszonej i bezbronnej!
4. Być silną i wytrawalą!
5. Czerpać z życia najwięcej i to co najlepsze!
6. Nie przejmować się niczym!
7. Nie poddawać się!
8. Nie uciekać od problemów!
9. Chcieć żyć!
odleglejszych rzeczy juz chyba nie ma...
...swoich. To takie przykre...
Wszystko jest ulotne, kada chwila, kazde slowo. Przemija przyjazn, miolosc, usmiech, radosc, w koncu zycie.
Staram sie czerpac z zycia jak najwiecej i wszystko to co dobre... Niestety zdarza mi sie zalapac przyslowiowego kota w worku. Niemoznoscznalezienia sobie miejsca w [wiecie jest przyspieszaniem sobie smierci. smierci psychicznej, robie to... Chce wszystkiego, nie mam nic... Zyskuje, chce wicej, trace... Moja natura, cala ja.